Είναι στραβό το κλίμα...

Οι κλιματικές αλλαγές που ήδη εμφανίζονται και στην Ελλάδα φέρνουν μεγάλες ανατροπές, απειλώντας τη γεωργική παραγωγή και βέβαια το εισόδημα χιλιάδων αγροτών που σταδιακά θα χρειαστεί να «προσαρμοστούν» στη νέα πραγματικότητα. Ανάμεσα στα είδη που θα βιώσουν τις επιπτώσεις από την αλλαγή στο κλίμα συγκαταλέγονται βασικά ελληνικά προϊόντα,όπως διάφορες ποικιλίες ελιάς και αμπέλων, ντομάτα, καρπούζι, λαχανικά κ.ά.
Ηδη πολλοί επιστήμονες κρούουν το καμπανάκι του κινδύνου για τις μεγάλες ανατροπές που έρχονται.
Η σταδιακή αύξηση της θερμοκρασίας, τα ακραία καιρικά φαινόμενα και η έκλυση διοξειδίου του άνθρακα επιδρούν στο διαθέσιμο νερό, στη γονιμότητα, στη διάβρωση του εδάφους, στην ανάπτυξη φυτών και στη μεταφορά ασθενειών από τα έντομα.
Πρόσφατη έρευνα από το Εργαστήριο Λαχανοκομίας της Γεωπονικής Σχολής του ΑΠΘ δείχνει ότι άμεσες είναι και οι οικονομικές επιπτώσεις για τους παραγωγούς.
Οπως σημειώνει ο κ. Αναστάσιος Σιώμος, αν. καθηγητής Γεωπονικής του ΑΠΘ «ο καύσωνας το καλοκαίρι του 2007 προκάλεσε στις καλλιέργειες φασολιού των Νομών Φλώρινας και Καστοριάς οικονομική ζημιά ύψους 5.000.000 ευρώ, ενώ ο ήπιος χειμώνας του 2006-2007 προκάλεσε στις καλλιέργειες σπαραγγιού των νομών Πέλλας και Ημαθίας ζημιά ύψους 6.500.000 ευρώ».
Θ' αυξηθεί η χρήση χημικών

Παράλληλα οι υψηλές θερμοκρασίες επιταχύνουν την οξείδωση της οργανικής ουσίας και επηρεάζουν τη γονιμότητα, ενώ θα απαιτηθούν μεγαλύτερες ποσότητες λιπασμάτων για να αντισταθμίσουν τα προβλήματα με σαφή επιβάρυνση του περιβάλλοντος εξαιτίας της αυξημένης χρήσης χημικών, τα οποία με τη σειρά τους επιδρούν στην ποιότητα του νερού.
«Στην πρώτη μεγάλη ομάδα η οποία θα επηρεαστεί σημαντικά στη χώρα μας περιλαμβάνονται φασόλι, ντομάτα, πιπεριά, μελιτζάνα, καρπούζι και πεπόνι», λέει ο καθηγητής κ. Σιώμος. «Πρόκειται για καλοκαιρινές καλλιέργειες που μένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα στο χωράφι, ουσιαστικά σχεδόν όλο το καλοκαίρι.
Αυτά τα προϊόντα θα υποστούν και τις μεγαλύτερες αρνητικές συνέπειες από την αύξηση της θερμοκρασίας, σε ό,τι αφορά την απόδοση της παραγωγής αλλά και την ποιότητα. Ολα τους έχουν πρόβλημα με τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες διότι εμποδίζεται το δέσιμο του καρπού τους.
Ομως ακόμα και σε είδη που έχουν ήδη σχηματίσει καρπό, εφόσον επικρατήσουν καύσωνες παρατηρούμε ότι η παραγωγή τους είναι υποβαθμισμένη ποιοτικά. Το φαινόμενο αυτό έχει παρουσιαστεί στην ντομάτα, την πιπεριά και τη μελιτζάνα».
Ομως οι επιπτώσεις δεν προέρχονται μόνο από τη μέση μέγιστη θερμοκρασία. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του φασολιού: εάν η θερμοκρασία περάσει τους 35οC τότε παρουσιάζονται σοβαρά προβλήματα, ενώ πάνω από τους 38oC εκμηδενίζονται τα πάντα. Κάτι ανάλογο ζήσαμε και πέρσι.
«Μια δεύτερη ομάδα προϊόντων "σε κίνδυνο" συμπεριλαμβάνει τα μπρόκολο, λάχανο και κουνουπίδι, καλλιέργειες πολύ σημαντικές για τη χώρα μας», λέει ο κ. Αναστάσιος Σιώμος. «Θεωρούνται χειμερινές καθώς ξεκινούν από τα τέλη του καλοκαιριού, άρα δέχονται ένα μέρος των επιδράσεων από τις υψηλές θερμοκρασίες.
Υποβάθμιση παραγωγής

Οι επιπτώσεις είναι σημαντικές διότι υποβαθμίζεται η παραγωγή. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το μπρόκολο. Οπως διαπιστώθηκε και πέρσι σε χωριά της Θεσσαλονίκης, μέσα στην κεφαλή του μπρόκολου σχηματίζονται φύλλα οπότε το προϊόν ουσιαστικά είναι μη εμπορεύσιμο».
Μια άλλη πτυχή αφορά τα έντομα που εμφανίζονται για πρώτη φορά στη χώρα μας. Το 2007 οι προνύμφες ενός λεπιδόπτερου ονόματι Hellula Undalis προξένησαν σοβαρά προβλήματα σε καλλιέργειες λαχανικών, κουνουπιδιών και μπρόκολων στην Κεντρική Μακεδονία. Πρόκειται για ένα έντομο-εχθρό των σταυρανθών σε τροπικές, υποτροπικές και μεσογειακές περιοχές που όμως αναφέρεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Τέλος, μια ακόμα ομάδα καλλιεργειών που επηρεάζονται από τις κλιματικές αλλαγές και την αποσταθεροποίηση του ετήσιου κύκλου καιρικών φαινομένων είναι το πράσο, το σκόρδο και το κρεμμύδι.
Στην κατηγορία αυτή οι επιπτώσεις στα προϊόντα προκαλούνται όταν δεν καταγράφονται χαμηλές θερμοκρασίες κατά τους χειμερινούς μήνες. «Αυτό συνέβη και πέρσι με τα κρεμμύδια που αναπτύχθηκαν πολύ, έγιναν πάρα πολύ μεγάλα με αποτέλεσμα να μην είναι εμπορεύσιμα», λέει ο κ. Σιώμος και σημειώνει ότι αντίστοιχα προβλήματα καταγράφηκαν και με τα πράσα.
Πρόβλεψη: Τα επόμενα 10 χρόνια θα 3πλασιαστούν οι καύσωνες
Μελέτες αναφέρουν ότι στα επόμενα 100 χρόνια θα αυξηθεί 4-5 βαθμούς η μέση θερμοκρασία διεθνώς, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου που αναμένεται να πληγεί σε μεγάλο βαθμό από το φαινόμενο του θερμοκηπίου. «Την προσεχή δεκαετία οι καύσωνες προβλέπεται να τριπλασιαστούν σε σχέση με σήμερα. Η θερμοκρασία θα είναι συχνά πάνω από 40 βαθμούς και θα καλύπτει τα 2/3 της περιόδου», αναφέρει ο κ. Γιώργος Θεοχαράτος, καθ. Μετεωρολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το φαινόμενο θα εκδηλωθεί σταδιακά από άποψη διάρκειας και συχνότητας των καυσώνων. Από την πλευρά του ο κ. Μάνθος Σανταμουρης, καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, υπογραμμίζει ότι δεν πρόκειται για ένα φαινόμενο που «θα έρθει» αλλά ήδη βιώνουμε την εξέλιξη και τις συνέπειές του και στην Ελλάδα με αύξηση της μέσης θερμοκρασίας και των διαστημάτων με καύσωνα.
Οι επιπτώσεις
Σιτηρά: Μείωση της απόδοσης
«Η κρίσιμη περίοδος για τα σιτηρά στο μεσογειακό κλίμα είναι το διάστημα από 15 Απριλίου έως τέλη Μαϊου», λέει η Δ. Παπακώστα, καθηγήτρια Γεωργίας στο ΑΠΘ. «Εάν αυτήν την περίοδο έχουμε ξηρασία και υψηλές θερμοκρασίες, τότε η απόδοση θα είναι μειωμένη ποιοτικά και ποσοτικά. Για παράδειγμα, εάν δεν είχε βρέξει πριν από λίγο καιρό, θα είχε πρόβλημα η παραγωγή».
Βαμβάκι: Το βλάπτει η ξηρασία
«Το βαμβάκι είναι φυτό τροπικής προέλευσης και έτσι έχουμε επιπτώσεις μόνο σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες. Αντίθετα επηρεάζεται σε ενδεχόμενη ξηρασία», εξηγεί η κ. Παπακώστα. «Οσο υπάρχει επάρκεια νερού για άρδευση δεν τίθεται πρόβλημα. Αν δεν υπάρχει το απαραίτητο νερό τότε θα έχουμε μείωση αποδόσεων». Υπάρχουν και άλλες δυνητικές επιπτώσεις στη φυσιολογία του φυτού από την αύξηση του όζοντος ή την υπεριώδη ακτινοβολία.
Αμπελουργία: «Μετακόμιση» βόρεια
Εάν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις για αύξηση της θερμοκρασίας τότε η παραγωγή ορισμένων ποικιλιών πρέπει να μετακομίσει βορειότερα ή οι καλλιεργητές να αλλάξουν ποικιλίες. Επίσης, ίσως θα πρέπει να γίνει εισαγωγή νέων καλλιεργειών που θα ευδοκιμούν σε πιο ζεστό κλίμα», λέει ο κ. Στ. Κουνδουράς, λέκτορας στη Γεωπονική σχολή του ΑΠΘ. «Με την υπερθέρμανση ορισμένες ποικιλίες θα ωριμάσουν πολύ απότομα και δεν θα δώσουν τα ανάλογα αρώματα».
Ελιά: Δεν ανθίζει
«Η ελιά έχει ορισμένες απαιτήσεις θερμοκρασίας ανάλογα με την ποικιλία. Με την αύξηση των χειμερινών θερμοκρασιών ενδέχεται να μην έχουμε αρκετές ώρες δροσιάς, με αποτέλεσμα η ελιά να μην ανθίσει», λέει ο κ. Γ. Θεριός, καθηγητής Δενδροκομίας ΑΠΘ. Αν οι θερμοκρασίες ξεπεράσουν τους 30oC τα άνθη της ελιάς γίνονται αυτοστείρα και δεν καρποδένουν. Παράλληλα προβλέπονται αυξημένες απαιτήσεις της ελιάς σε νερό καθώς η θερμοκρασία μεγαλώνει και τη βλαστική περίοδο.

Πηγή: Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ

H Eλιά και το Λάδι: Πολύτιμα δώρα από τη φύση

H ελιά εμφανίστηκε πριν από χιλιάδες χρόνια στην περιοχή της Mεσογείου, η καλλιέργειά της ξεκίνησε στην Kρήτη 3500 χρόνια π.X. και έκτοτε συνδέθηκε στενά με τη ζωή και την εξέλιξη των μεσογειακών λαών, γεγονός που προκύπτει από τους μύθους, τις παραστάσεις και την ιστορία τους.

Eνας από αυτούς τους μύθους αναφέρεται και στο πολύτιμο δώρο της θεάς Aθηνάς προς τους κατοίκους της Aθήνας, οι οποίοι με τη σειρά τους και για να εκφράσουν τη βαθιά τους ευγνωμοσύνη έδωσαν στην πόλη το όνομά της. Aς μην ξεχνάμε ότι το στεφάνι των Oλυμπιονικών ήταν πλεγμένο από κλάδο ελιάς.
Oι αρχαίοι Eλληνες άλειφαν το σώμα και τα μαλλιά τους με λάδι ελιάς για ομορφιά και υγεία, ενώ ο ευεργετικός ρόλος της αναφέρεται σε πολλά ελληνικά και ρωμαϊκά γραπτά, αλλά και αργότερα τόσο στη Bίβλο, όσο και στο Kοράνι. Oι Pωμαίοι βοήθησαν να εξαπλωθεί η ελιά στις περιοχές της απέραντης αυτοκρατορίας τους. Mετά τον 16ο αιώνα, οι Eυρωπαίοι μετέφεραν την ελιά στον Nέο Kόσμο και έτσι άρχισε η καλλιέργειά της στην Kαλιφόρνια, στο Mεξικό, στο Περού, στη Xιλή και στην Aργεντινή. Yπολογίζεται ότι σήμερα υπάρχουν γύρω στα 800 εκατομμύρια ελαιόδενδρα στον κόσμο με τη συντριπτική πλειονότητα στις μεσογειακές χώρες.
H ελιά δεν έγινε τυχαία ευλογημένο δένδρο. O λόγος είναι ότι τίποτα από αυτήν δεν πάει χαμένο. O καρπός της, αφού υποστεί τη σχετική επεξεργασία, τρώγεται ή χρησιμοποιείται για την παραγωγή του πολύτιμου λαδιού. Tα φύλλα της γίνονται τροφή για τα ζώα, ενώ το ξύλο της μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν καύσιμη ύλη, αλλά και σαν πρώτη ύλη στην ξυλογλυπτική.
Πηγή: Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ

Τα είδη της ελιάς

Οι ποικιλίες της ελιάς είναι αμέτρητες, γιαυτό και εμείς θα αναφέρουμε μερικές από τις σημαντικότερες. Αναλυτικότερα:

Κορωνέικη ή κρητικιά, λιανολιά και ψιλολιά: Είναι ένα είδος ελιάς με μεγάλη παραγωγικότητα και θεωρείται ιδιαίτερα ανθεκτική.
Αδραμυτινή: Πρόκειται για την πιο φημισμένη ελιά της Μικράς Ασίας, όπου το σημαντικότερο μέρος της καλλιέργειάς της γίνεται στη Μυτιλήνη, αλλά και σε άλλα νησιά. Ο καρπός της έχει στρογγυλό σχήμα και μεσαίο μέγεθος.
Μανάκι ή Κοθρέικη: Τη συναντάμε σε όλη σχεδόν την Πελοπόννησο, αλλά και τη Ρούμελη και θεωρείται ελιά υψηλής απόδοσης και ποιότητας.
Μεγαρίτικη: Πρόκειται για μία ποικιλία ελιάς, ιδιαίτερα καλή. Τη συναντάμε στη Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο.
Χονδρολιά Χαλκιδικής η άλλιώς «γαϊδουρολιά»: Εξαιτίας του μεγάλου μεγέθους της. Αυτό το είδος ελιάς το συναντάμε κυρίως στο νομό Χαλκιδικής.
Θρούμπα ή σταφιδολιά: Πρόκειται για μία ξεχωριστή ποικιλία βρώσιμης ελιάς. Είναι οι αγαπημένες ελιές των Κρητικών και παράγονται σε μεγάλες ποσότητες στο Μαλεβίζι, στη Μεσαρά, στο Αμάρι και στο Μυλοπόταμο. Εχουν την ιδιότητα να ξεπικρίζουν μόνες τους πάνω στο δέντρο και καταναλώνονται χωρίς να χρειάζονται καμιά επεξεργασία. Τέλος, επειδή μπορούμε να τις βρούμε στο εμπόριο χωρίς αλάτι, είναι ιδανικές για όσους ακολουθούν μία δίαιτα.
Κονσερβολιά ή αλλιώς Βόλου, Αρτας, Αγρινίου ή Αμφίσσης: Το συγκεκριμένο είδος ελιάς δίνει μεγάλους καρπούς και καλλιεργείται κυρίως στην Ήπειρο, τη Ρούμελη και τη Θεσσαλία.
Τσουνάτη: Πρόκειται για μία διαφορετική ποικιλία ελιάς, η εικόνα της οποίας θυμίζει μαστό, αφού έχει χαρακτηριστική θηλή. Καλλιεργείται κυρίως στα Χανιά, το Ρεθύμνο και τη Λακωνία.
Καλαμών: Μία από τις πιο φημισμένες ποικιλίες ελιάς ακόμη και στο εξωτερικό. Καλλιεργείται κυρίως στη Μεσσηνία και τη Λακωνία, όπως και σε μερικές περιοχές της Ρούμελης και θεωρείται υψηλής ποιότητας.

Πηγή: Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ

Ο καρπός της ελιάς

Στη χώρα μας ολόκληρες περιφέρειες στηρίζουν την οικονομία τους στο δέντρο της ελιάς. Απέραντοι ελαιώνες παράγουν δεκάδες ποικιλίες ελαιοποιήσιμης και επιτραπέζιας ελιάς, καθιστώντας την ως το πιο διαδεδομένο ελληνικό προϊόν!
Ταξίδι στο χρόνο
Το δέντρο της ελιάς προκαλούσε δέος στον άνθρωπο, ήδη από τα προϊστορικά χρόνια εξαιτίας της ιδιότητάς του να μην ξεραίνεται σχεδόν ποτέ. Μάλιστα, από τους ξερούς κορμούς φυτρώνουν καινούργιοι βλαστοί και το δέντρο αναγεννάται. Σύμφωνα με την ιστορία, στην αρχαιότητα η σπουδαιότητα της ελιάς ήταν τόσο μεγάλη, που κάθε μήνα ο Αρειος Πάγος έστελνε επιμελητές και μια φορά το χρόνο, επόπτες, οι οποίοι διαπίστωναν εάν οι ελιές βρίσκονταν σε καλή κατάσταση. Οσον αφορά στην τιμωρία εκείνων που προκαλούσαν βλάβη στα ιερά δέντρα, ήταν ιδιαίτερα σκληρή και κάποιες φορές έφτανε και στο θάνατο.
Το δέντρο της ελιάς

Η ελιά ή ελαία της οικογένειας των ελαϊδών είναι ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά φυτά του μεσογειακού χώρου και περιλαμβάνει περισσότερα από 35 είδη. Για να αναπτυχθεί σωστά χρειάζεται μεγάλη ηλιοφάνεια και λίγη υγρασία, δηλαδή ζεστό καλοκαίρι και ήπιο χειμώνα και γι αυτόν ακριβώς τον λόγο οι περιοχές της Μεσογείου είναι οι ιδανικές. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει προσπάθειες καλλιέργειας ακόμη και στην Αμερική, την Αυστραλία και την Κίνα, χωρίς όμως ικανοποιητικό αποτέλεσμα.
Οι ελιές στην ιστορία

Η ελιά ως τροφή έχει μακραίωνη ιστορία που φτάνει στα προϊστορικά χρόνια, αλλά αποτελούσε μονάχα εποχικό διατροφικό είδος. Δηλαδή, οι άνθρωποι τις έτρωγαν μόνο την περίοδο κατά την οποία ωρίμαζαν και ήταν βρώσιμες, γιατί τα χρόνια εκείνα δεν γνώριζαν τρόπους για την επεξεργασία και το ξεπίκρισμά της.
Το πότε ακριβώς όμως επινοήθηκαν οι διάφορες τεχνικές επεξεργασίας της ελιάς δεν το γνωρίζουμε, αυτό όμως που ξέρουμε με βεβαιότητα, είναι ότι αυτοί οι συγκεκριμένοι τρόποι αποτέλεσαν τη βάση των σημερινών σύγχρονων τεχνοτροπιών.
Οι ελιές στην ελληνική κουζίνα Χωρίς υπερβολές, οι ελιές συνοδεύουν και ταιριάζουν με τις περισσότερες συνταγές. Με λαχανικά, με όσπρια, με κρεατικά, με ψάρια, καθώς και με διάφορα νηστίσιμα πιάτα, δημιουργώντας ένα μοναδικό γευστικό αποτέλεσμα.
Αναλυτικότερα:
Οι θρούμπες συνδυάζονται μοναδικά με το κρέας και το κυνήγι.
Οι πράσινες της Χαλκιδικής και του Αγρινίου είναι ιδανικές για τις σαλάτες.
Οι υπόπικρες τσακιστές ή σπαστές ελιές ταιριάζουν με ψάρια, καλαμαράκια, χταπόδι και σουπιές.
Τέλος, τα λεγόμενα «λιόψωμα», αποτελούν ένα από τα πιο αγαπημένα μας είδη ψωμιού.
Πολύτιμες γιατί;
Σύμφωνα με πρόσφατες επιστημονικές έρευνες οι ελιές θεωρούνται άκρως θρεπτικές και υγιεινές, χαρίζοντας αμέτρητα οφέλη στην υγεία μας. Συγκεκριμένα, είναι πλούσιες πηγές φυτικών ινών, μετάλλων, μονοακόρεστων λιπαρών οξέων, ενώ επίσης περιέχουν μεγάλες ποσότητες βιταμίνης Ε, η οποία αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα φυσικά αντιοξειδωτικά για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Πώς ξεχωρίζουμε τις καλές ελιές
Για να είμαστε βέβαιοι ότι οι ελιές που επιλέξαμε έχουν και την καλύτερη ποιότητα, πρέπει να διατηρούν τα παρακάτω χαρακτηριστικά:
Να είναι λείες, χωρίς χτυπήματα και κηλίδες, καθώς επίσης να έχουν ομοιόμορφο σχήμα.
Να είναι καθαρές και απαλλαγμένες από φύλλα ή κλαδάκια.
Να έχουν φυσιολογική γεύση και οσμή.
Τέλος, στην περίπτωση που έχουν ένα λεπτό λευκό στρώμα στην επιφάνειά τους, είναι πολύ μαλακές ή υπερβολικά στεγνές, πρέπει να αποφεύγονται, γιατί σημαίνει ότι έχουν αλλοιωθεί.
Πολύτιμες συμβουλές!

Στην περίπτωση που οι ελιές είναι πολύ αλμυρές, για να μην αλλοιώσουν τα υπόλοιπα υλικά του φαγητού, μπορούμε να τις μουσκέψουμε σε άφθονο κρύο νερό και στη συνέχεια, να τις ξεπλύνουμε.
Πριν χρησιμοποιήσουμε τις ελιές στις διάφορες συνταγές μας, πρέπει να τις στραγγίζουμε και να τις στεγνώνουμε πάρα πολύ καλά από την άρμη ή το υγρό της συντήρησής τους.
Εάν ανοίξαμε ένα βάζο με συσκευασμένες ελιές, αλλά δεν τις χρησιμοποιήσαμε όλες στη συνταγή μας, αντί να τις πετάξουμε, τις διατηρούμε στο ψυγείο μέσα στο υγρό της συντήρησή τους ή διαφορετικά σε ένα μπολ με λάδι ελιάς, λίγο ξίδι και ελάχιστο αλάτι.

Πώς ξεπικρίζουμε τις ελιές

Η πικρή γεύση των ελιών, οφείλεται σε μια ουσία που ονομάζεται «ελευρωπαϊνη» και μπορεί να μειωθεί με τους εξής τρόπους:
1. Ξεπίκρισμα με χοντρό αλάτι ή πυκνή άρμη
2. Με χάραγμα
3. Με διάλυμα καυστικού νατρίου, τη λεγόμενη ποτάσσα
4. Με στάχτη ή ασβέστη
Προσοχή! Εάν οι ελιές παρουσιάζουν στην επιφάνειά τους τρυπούλες, πρέπει να αποφεύγονται, γιατί αυτό σημαίνει ότι έχουν προσβληθεί από δάκο.

Πηγή: Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ

Η ελιά κρύβει φάρμακα

Προστασία στην καρδιά και στα αγγεία παρέχει η ελιά. O βιολογικός αυτός «θησαυρός» περιέχει φυσικά συστατικά με ισχυρή αντιοξειδωτική δράση, τα οποία συμβάλλουν θετικά στην αντιμετώπιση νοσημάτων του καρδιοαγγειακού συστήματος.
Στα φύλλα, στον πυρήνα και στον φλοιό της ελιάς περιέχεται σε μεγάλες ποσότητες το συστατικό ελευρωπαϊνη. H ουσία αυτή είναι «ασπίδα» για την καρδιά, τόσο στη στεφανιαία νόσο όσο και στην καρδιοτοξική δράση που προκαλούν κάποια αντικαρκινικά φάρμακα.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε ομάδα επιστημόνων της B Πανεπιστημιακής Kαρδιολογικής Kλινικής του νοσοκομείου «Aττικόν», ύστερα από πολυετείς έρευνες στο πειραματικό εργαστήριο, σε συνεργασία με τη Φαρμακευτική Σχολή του Πανεπιστημίου της Aθήνας.
Tα ευρήματα της μελέτης παρουσίασαν χθες ο διευθυντής της Kλινικής, καθηγητής Kαρδιολογίας κ. Δημήτρης Kρεμαστινός, η καθηγήτρια κ. Eυαγγελία Kρανιά και οι αναπληρωτές καθηγητές κ. Eυστάθιος Hλιοδρομίτης και Iωάννης Λεκάκης, με αφορμή το 2ο Eτήσιο Διεθνές Συνέδριο «Eξελίξεις και Προοπτικές στην Kαρδιολογία».
Aναφερόμενοι στη δράση της ελιάς, οι επιστήμονες είπαν ότι η φυσικός αυτός καρπός περιέχει φαινόλες με ευεργετική δράση.
Aπό τη μία, προστατεύουν τα κύτταρα του σώματος από ισχυρά δραστικές ουσίες, όπως οι ελεύθερες ρίζες, οι οποίες συνδέονται με εκδήλωση χρόνιων ασθενειών, όπως ο καρκίνος και τα καρδιαγγειακά νοσήματα. Aπό την άλλη, ασκούν αντιλιπιδαιμική δράση, περιορίζοντας τη χοληστερίνη και τα τριγλυκερίδια.
Εντυπωσιακό εύρημα

Tο εντυπωσιακό είναι ότι, σύμφωνα με τους ερευνητές, την πιο μεγάλη προστασία παρέχουν τα τμήματα της ελιάς που πετάμε, δηλαδή το κουκούτσι, ο φλοιός και το φύλλο του δένδρου.
Aπό τις μελέτες προέκυψε ότι η δράση τους είναι τόσο σοβαρή, που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί με δύο τρόπους. O ένας είναι να υπάρξει επεξεργασία και παρασκευή συμπληρωμάτων διατροφής, τα οποία θα μπορούσαν να καταναλώνουν για προληπτικούς λόγους και υγιείς.
O άλλος θα ήταν να δημιουργηθεί φάρμακο το οποίο θα μπορούσε να χορηγείται από το στόμα ή και παρεντερικά σε ανθρώπους με καρδιολογικό πρόβλημα, ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος ισχαιμικών επεισοδίων.
Tο ίδιο σκεύασμα θα είχε προστατευτική δράση και σε καρκινοπαθείς, οι οποίοι ακολουθούν θεραπεία με ογκολογικά φάρμακα, τα οποία είναι τοξικά για την καρδιά.
Πηγή: Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ

Φύλακες στις αρχαίες ελιές της Κρήτης

«Δεν θέλουμε η δική μας γενιά να είναι η υπεύθυνη για την απώλεια των ιστορικών δέντρων που διαφύλαξαν οι πρόγονοί μας. Ξέρουμε όλοι πολύ καλά ότι τα υπεραιωνόβια δέντρα της Κρήτης χρόνο με τον χρόνο όλο και μειώνονται».

O Βαγγέλης Μαραγκάκης είναι πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου Βενεράτου στο Ηράκλειο Κρήτης, ενός εκ των 35 συλλόγων των νομών της Κρήτης που προσπαθούν να διασωθούν τα ιστορικά υπεραιωνόβια ελαιόδενδρα. Πρόκειται για ελαιόδενδρα διάσπαρτα στην κρητική ύπαιθρο και ορισμένα έχουν ηλικία εκατοντάδων ή και άνω των χιλίων ετών. Η προσπάθεια στηρίζεται επιστημονικά από το ΤΕΙ Κρήτης, επιστήμονες του οποίου πριν από λίγες μέρες εντόπισαν μαζί με τα μέλη των πολιτιστικών συλλόγων υπεραιωνόβιες ελιές της Βιάννου. Όπως εκτιμούν οι επιστήμονες του ΤΕΙ Κρήτης και οι πολιτιστικοί σύλλογοι, σε όλο το νησί υπάρχουν εκατοντάδες ελαιόδεντρα ηλικίας εκατοντάδων και σε ορισμένες περιπτώσεις χιλιάδων χρόνων, τα οποία δεν έχουν καταγραφεί και γίνονται θύματα ανθρωπίνων δραστηριοτήτων, όπως δημοσίων έργων και οικοπεδοποίησης ελαιώνων. Οι πολιτιστικοί, αλλά και οι περιβαλλοντικοί σύλλογοι που συμμετέχουν στην προσπάθεια, καταγράφουν τα ελαιόδεντρα με σκοπό να τα προστατεύσουν. Στη συνέχεια, σε συνεργασία με το ΤΕΙ Κρήτης, θα προσδιορίσουν την ηλικία των καταγεγραμμένων ελαιόδεντρων. Στόχος είναι σε έναν χρόνο από σήμερα να έχει διαμορφωθεί «χάρτης» της Κρήτης που θα παρουσιάζει τα σημεία στα οποία βρίσκονται τα εκατοντάδες ιστορικά και αρχαία δέντρα. Επίσης, έχουν αρχίσει διαδικασίες από τους πολιτιστικούς συλλόγους για τη δημιουργία ντοκιμαντέρ σχετικά με τον ιστορικό ελαιώνα της Κρήτης, το οποίο υπολογίζεται να είναι έτοιμο το καλοκαίρι του 2010. Την περασμένη Κυριακή, ο διευθυντής της Σχολής Τεχνολόγων Γεωπονίας του ΤΕΙ Κρήτης Δημήτρης Λυδάκης και οι καθηγητές Σπύρος Λιονάκης και Φίλιππος Βερβερίδης ενημερώθηκαν για τέσσερις υπεραιωνόβιες ελιές από τον πολιτιστικό σύλλογο Άνω Βιάννου. Οι επιστήμονες συμφώνησαν με τις εκτιμήσεις των πολιτιστικών συλλόγων ότι η ηλικία των συγκεκριμένων δέντρων πιθανότατα και να ξεπερνά τα 1.000 χρόνια. Στην ευρύτερη περιοχή της Βιάννου υπάρχουν δεκάδες δέντρα μεγάλης ιστορικής αξίας, όπως επισημαίνουν οι επικεφαλής των πολιτιστικών συλλόγων. Επίσης, στην περιοχή εντοπίστηκαν υπεραιωνόβιες «ψιλολιές», κάτι που μαρτυρά ότι εκεί παραγόταν έξτρα παρθένο ελαιόλαδο πριν από εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες χρόνια. Δύο κατευθύνσεις Το δίκτυο για την προστασία και ανάδειξη των ιστορικών αιωνόβιων ελαιοδένδρων λειτουργεί με δύο κύριες κατευθύνσεις: - Κάθε σύλλογος καταγράφει και φωτογραφίζει τα ιστορικά ελαιόδενδρα με περίμετρο 4 μέτρων και άνω στην περιοχή του. Στη συνέχεια σε συνεργασία με το ΤΕΙ Κρήτης θα επιδιωχθεί ο προσδιορισμός της ηλικίας των δέντρων αυτών. - Ενημερώνουν τους ιδιοκτήτες τους για τη σπουδαιότητα αυτών των μνημείων της φύσης και τους ζητούν να τα προστατεύουν. Ακόμη και σε περίπτωση που το δέντρο πρέπει να εκριζωθεί, οι σύλλογοι αναλαμβάνουν τα έξοδα μεταφύτευσής του σε δημόσιους- δημοτικούς χώρους. Η ηλικία των συγκεκριμένων δέντρων πιθανότατα και να ξεπερνά τα 1.000 χρόνια

Πηγή: Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ